“Twee begeleidsters vanuit De Honingraad zorgden ervoor dat we altijd ons ei kwijt konden. Ik heb na twaalf jaar nog steeds contact met ze.”

Lieke Blommers heeft veel gehad aan het contact met de jongerengroep.

Twaalf jaar geleden overleed de moeder van Lieke Blommers (30 jaar) aan de gevolgen van darmkanker. “We gingen allemaal door een ontzettend moeilijke tijd. Ik was 18, zat net in mijn examenjaar. Mijn broer was twee jaar jonger. We hebben na de diagnose darmkanker nog twee keer kerstmis kunnen vieren. Mijn moeder overleed op 44-jarige leeftijd”, zo begint Lieke haar verhaal.
 

Als Lieke terugkijkt op die periode, herinnert ze zich goed wat ze heeft gehad aan De Honingraad: “Via via kwam ik in contact met het inloophuis, waar toen ook een jongerengroep was. We kwamen ongeveer om de maand bij elkaar en deden van alles met elkaar. Speksteen bewerken, samen eten of naar de bioscoop. Het was niet altijd superzwaar, we gingen ook vaak iets leuks doen. Dat zochten we zelf wel op. Twee begeleidsters vanuit De Honingraad zorgden ervoor dat we altijd ons ei kwijt konden. Ik heb na twaalf jaar nog steeds contact met ze. De gesprekken worden nu natuurlijk wel anders, nu ik zelf ouder wordt.”
 

“Het voordeel van de jongerengroep was dat we allemaal in dezelfde situatie zaten”, zo vervolgt Lieke haar verhaal. “Vrienden waren met heel andere dingen bezig. Het was fijn om lotgenoten te spreken. We zijn een jaar of twee samen gekomen, tot we ieder onze eigen weg gingen, studeren en zo. Nu volgen we elkaar nog op social media, waardoor je nog ziet hoe het met iedereen gaat.
Ik heb veel gehad aan het contact met de jongerengroep van de Honingraad.”