Een bijzondere muziekavond!

Een avond over muziek in het kader van Oorlog en Vrede en “eindelijk” ga ook ik er eens naar toe!

Het is niet voor het eerst, dat Rien de Bruin dit type bijeenkomsten organiseert. In mijn achterhoofd sluimerde de wetenschap dat hij, samensteller van het programma, zich reeds lange tijd intensief met dit thema bezig houdt.

Op 9 mei 2018 liep ik daarom voor de eerste keer het gebouw binnen van de Honingraad aan de Johan Willem Frisolaan. Eigenlijk een heel gewoon woonhuis. Ik ben, zoals altijd en overal, veel te vroeg. De vrijwilligers die mij ontvangen lijken blij mij te zien. Ze vragen vriendelijk wat ik drinken wil en of ik wil iets kiezen uit het zelfgemaakte gebak, dat op tafel klaar staat: koeken, soesjes en taart. Als enthousiast sporter met veel karakter sla ik deze zoetigheden natuurlijk af. Tien minuten later blijkt echter, dat ik het grootste deel van mijn karakter thuis heb laten liggen, met als bijkomend voordeel voor de organisatie, dat zij niet met al het gebak blijven zitten…

Na een half uur blijken er ongeveer 30 belangstellenden voor de muziekavond te zijn gekomen, waaronder een aantal sporters, die ik regelmatig bij de atletiekvereniging Sprint tegenkom. (Helaas heb ik er niet in de gaten gehouden of zij - in tegenstelling tot mij - al hun karakter mee naar binnen hadden genomen.)

Op de eerste verdieping staat een mooi zaaltje met puike apparatuur voor ons klaar. Het programma dat Rien ons om 19.30 uur uitreikt is niet kinderachtig. Het is de bedoeling, dat we de komende 2 uur representatieve stukken gaan beluisteren uit 20 zéér verschillende composities. Vanzelfsprekend telkens na een korte toelichting.

Die muziekwerken, die vervolgens de revue passeerden, ga ik in deze terugblik natuurlijk niet allemaal bespreken. Sterker nog, als muziekbarbaar valt mij een evenwichtige terugkoppeling van deze avond erg moeilijk. Herhaaldelijk vond ik een stuk veel te modern om de muziek te kunnen waarderen. Dat gold in elk geval voor de uiterst moderne compositie “De Vrede van Breda”, die zeer onlangs tot stand kwam. (De componiste van dit werk, Desiree van Warmerdam, was lijfelijk aanwezig, wat de avond verder in kwaliteit deed stijgen. Nu kun je in Breda regelmatig componisten tegenkomen, maar mij gebeurt dat zelden.)

Het nummer “Ten aanval” van Bram Vermeulen sprak daarentegen wèl tot mijn verbeelding, evenals “In Flanders Fields” van Alexander Tilley en bij voorbeeld ook “Nightfall in Camp” van Dougle Pope en C.H. Purday.

Min of meer halverwege het programma stelde Rien zijn toehoorders een Russische componist voor, die altijd keurig binnen de voorgeschreven lijntjes was gebleven van de door Stalin voorgeschreven muziekkaders: een zekere T. Khrennikov. We kregen“Gunner’s March” te horen. Ik verbeeldde me folkloristische deuntjes te herkennen, die goed passen in mijn romantische opvattingen van traditionele Russische muziek. Uitgerekend déze muziek bleek ik goed te kunnen waarderen….

De kwaliteit van de luidsprekers was jaloersmakend goed.

Omdat het warm weer was, stonden de ramen van ons zaaltje wijd open. Echter heb ik op geen enkel moment buurtbewoners horen applaudiseren. Was er geen sprake van geluidsoverlast, of betrof het een lage graad van muzikale rijpheid?

De avond bleek ook in een geheel ander opzicht boeiend te zijn. Sinds jaar en dag ben ik redelijk intensief met de Franse taal bezig, maar tal van woorden, die ik niet dagelijks gebruik, blijken lang niet in mijn geheugen te blijven hangen. In elk geval weet ik nu opnieuw, aan de hand van een muziekstuk van Olivier Messian, dat “quatuor” het Franse woord voor “kwartet” is. Opnieuw een winstpunt!

Om 21.30 uur liet Rien de “Last Post” blazen, ook al hadden we het programma slechts voor 75% afgewerkt. Een prima beslissing, want tijd is tijd en het gaat niet om kwantiteit. Al met al was het een avond, die ik niet graag had willen missen: van geheel andere aard dan “normale” avonden, maar zeer de moeite waard. Bij de afsluiting riep Rien nog eens in herinnering, dat de Honingraad tezamen met veel vrijwilligers heel veel activiteiten organiseert, maar desalniettemin een structureel financieel probleem heeft. De vaste lasten van de exploïtatie blijven nu eenmaal op de kostenzijde drukken.

Aan inkomstenzijde blijven daarom bij voortduring donaties noodzakelijk. Vandaar creatieve projecten als de “Samenloop voor hoop”, die binnenkort plaats vindt. Vrijwel alle aanwezigen trokken spontaan hun portemonnaie om alvast een bijdrage te leveren. De boeiende muziekavond was immers geheel gratis!

Leden van het organisatieteam van de Honingraad: hartelijk dank voor dit initiatief!

Breda, 12 mei 2018

Harry Koopman